woensdag 31 juli 2013

Overproductie

Als je een moestuin hebt is het vaak een kwestie van hollen of stilstaan. Zo kwam manlief een paar dagen geleden thuis met wat sla voor de salade die ik wilde maken maar hij had natuurlijk veel te veel meegenomen en ik vond het zonde om het teveel weg te gooien dus besloot ik er slasoep van te maken. De meeste mensen die ik ken weten niet dat het kan maar het is heel makkelijk en er bestaan zelfs speciale recepten voor!
Ik ben echt geen keukenprinses dus ik adviseer je om te googlen naar échte recepten. Hetgeen ik gemaakt heb is best wel te pruimen maar geen restaurant kwaliteit.
Dit is wat ik aan het eind van de maaltijd over had



Het restje kant en klare salade is lekker tussen een sandwich met kaas. Vaak gebruik ik in plaats van boter wat ketchup of pesto en vers gemalen peper voor extra pit.

De sla heb ik samen met een restje ui en een bouillonblokje in een pan met wat water gedaan


Daarna heb ik het een tijdje gekookt


Zo gefotografeerd met flitser ziet het er uit als een emmer met dweilwater van een héle vieze vloer!

Hier zonder flitser


dat ziet er al weer wat appeteitelijker uit, vooral door de softfocus van de stoom op de lens ;-)

Daarna haal je de staafmixer erdoorheen en zie hier het resultaat


Het cirkeltje zure room of toefje creme fraiche met een garnering van Peterselie moet je er maar zelf bij bedenken.. Zo ook de aantrekkelijke soepkom met bonken zelfgebakken stokbrood met kruidenboter balancerend op de rand.

Dit kun je niet alleen met sla doen maar ook met overtollige of uit de kluiten gegroeide radijs! Daar bestaan ook recepten voor heb ik gezien.Je kunt zelfs het loof ervoor gebruiken.

De radijzen uit ons groente tuintje waren ook te groot geworden en niet meer te eten volgens manlief. Nou wordt ik altijd benieuwd waarom iets zogenaamd niet meer te eten is als het boven een bepaald formaat gegroeid is of in het zaad geschoten is.

Hier een ," niet meer te eten" radijs


Ik heb er een hapje van genomen maar stond nog steeds in vuur en vlam en merkte geen verschil met radijzen die nog wel te eten zijn...ik hou sowieso niet van radijs...

Ik heb er twee door mijn sla soep verwerkt en verwachtte dat het de soep heel heet zou maken maar ik had ze niet goed mee gepureerd en heb de bonk die er in dreef er uit gevist en zo opgegeten maar de smaak was heel zacht geworden, net als bij gekookte ui.
In een ver verleden heb ik ook wel eens overtollige komkommers tot soep omgetoverd. Met wat specerijen valt van alles wat te maken!

Dus de tip voor vandaag.... Overtollige groenten die je niet gewoon in kunt vriezen kun je verwerken tot soep ( hoe onwaarschijnlijk ook) Dan hoef je niets te verspillen. Ik zou er niet teveel water bij doen. Extra toevoegen kan altijd nog als je het te dik vindt. Zo neemt het ook minder ruimte in als je het in wilt vriezen.
In het verleden heb ik courgettes met reuze groei verwerkt tot soep. Ik had een lekker recept waarbij je een klodder kruidenkaas naderhand toevoegt. Deze soep met kaas en al invriezen was niet zo'n succes. Eenmaal ontdooid wordt de kaas wat klonterig/schifterig. Tegenwoordig maak ik alleen basis soepen waar ik later naar smaak vlak voor het opeten wat aan toevoeg.Dan kun je nog alle kanten uit.

maandag 29 juli 2013

Vinger Speldenkussen Maken

In de periode dat ik nog veel quiltte heb ik dit speldenkussen gemaakt.






Toen ik bezig was met het miniatuur beertje zag ik hem liggen en dacht." Dat is een leuke tip voor mijn blog!" :-)

Omdat ik niet van plan was om er nog eentje te maken heb ik online gezocht naar het patroontje en een beschrijving.
Die kun je hier vinden.

Ik heb die van mij gevuld met mensenhaar, namelijk van mijn zoon na een kappersbezoek hoor, ik ben niet in het wilde weg haar gaan afknippen ;-). Ik hoorde dat een speldenkussen gevuld met haar de naalden en spelden scherp hield maar weet niet of dat waar is.
Ik heb mijn kussentje natuurlijk versierd. Eigenlijk was dat niet zo´n goed idee want het laagje vliesofix en stof zorgen er voor dat je door drie lagen heen moet prikken om je speld of naald er in te krijgen maar het staat wel leuk ;-) 
Ik gebruik hem erg veel en heb er ook een paar weggegeven als cadeautje. Die heb ik gevuld met fiberfill.

zondag 28 juli 2013

Ontleding Ketting

Dochterlief heeft een tijdje terug haar sieraden kistje uitgemest en bracht alles dat ze niet meer wilde hebben mee naar huis met de mededeling, " misschien heb je er wat aan..." Er zaten onder andere heel stel hele " foute" oorbellen ( voor 50 plussers) tussen die ik tot mijn grote verbazing met groot plezier ( thuis) draag. Ook zat deze ketting ertussen


Het is niet helemaal mijn smaak. Ik vond hem een beetje grof. Bovendien ontbraken er wat steentjes


Maar zoals ik altijd zeg, " je moet kijken naar de onderdelen en niet naar het geheel".
Ik heb alles losgehaald en losgepeuterd


Nu heb ik een hanger die leuk zal staan aan een spang of een van de zwarte koordjes ( even opletten of ik er geen zwarte nek van zal krijgen). Ik heb een sluiting met verlengstukje en die twee dingen waar ik de rest van de steentjes heb losgepeuterd, die kan ik zo laten, het lijkt nu net of het zo hoort. Of ik kan de rondjes verven of ik kan er andere steentjes op plakken. Als laatst heb ik nog de losse steentjes. Wie weet waar ik die ooit nog voor kan gebruiken. Zoiets weet je pas als het zover is en je denkt," maar goed dat ik die toendertijd niet weggegooid heb! 
Samen met oorbellen die ik van glazen kralen van een oude ketting van mijn oma Nel gemaakt heb heb ik weer een leuk setje!


Uitgelubberd Mouw Elastiek

Een paar dagen geleden stond ik voor mijn kledingkast die geen 33 stuks kleding bevat en waarschijnlijk nooit zal bevatten.. op zoek naar iets luchtigs maar toch leuk en flatteus en lekker zittend en zag mijn lieveling´s tuniekje hangen waarvan ik tijdelijk het bestaan vergeten was. De kleuren zijn niet al te zomers dus je kunt hem ook met somber weer dragen en hij past bij lichtblauw, olijfgroen en aubergine, wat wil een mens nog meer? O ja, ook niet onbelangrijk, hij verdoezelt een buikje. ´s morgens begin ik aardig slank maar in de loop van de dag zwel ik op ( overigens zonder andere klachten)
Dit is hem



Toen ik hem aantrok was ik verheugd te zien dat het elastiek in de mouwen uitgelubberd was. Je vraagt jezelf vast af waarom ik daar verheugd over was. Nou,  ik dacht, " weer een onderwerp voor mijn blog!"

Hier een close-up

Uitgelubberde mouwen zijn niet praktisch, ze zijn eigenlijk alleen maar geschikt om mee op een verjaardag te zitten en dan moet je nog uitkijken dat je er niet meer in de dipsaus hangt als je iets te eten wil pakken.

Ik bekeek de binnenkant om te zien hoe ik het beste het euvel kon oplossen



Er zat handig stiksel dus ik bedacht dat ik met elastiek er heen en weer onderdoor kon rijgen en dat al naaiend wat aan kon trekken.
Ik heb het elastiek gebruikt dat ik ook voor mijn elastische armbandjes gebruik



Hier kun je zien hoe ik het gedaan heb. Ik heb het expres nog niet aangetrokken om het duidelijker te maken



Hier het eind resultaat



Ik heb ongeveer 3 van de 4 rijtjes gedaan vanwege luiheid. Kijk uit dat je het niet te strak aantrekt. Je wilt niet dat je bloedsomloop afgekneld wordt!

zaterdag 27 juli 2013

Uitgebloeide Tuinpotten

Eerder dit jaar heb ik bij een goedkoop keten voor een habbekrats twee bakken met lieve kleine viooltjes gekocht die volstonden om alle tuinpotten rondom huis te vullen en waar we heel lang plezier van hebben gehad én ik was niet vergeten ze water te geven, een prestatie op zich! Nu waren ze echt een heel eind uitgebloeid en waren eerder een doorn in het oog dan een versiering. Ik ben dus naar een plantenkas gesneld voor vervanging. Ik had eigenlijk verwacht dat er geen éénjarigen meer te krijgen zouden zijn maar dat was niet zo. Ze waren nog niet eens verdord en verlept!
Hier het resultaat



Jullie weten inmiddels dat ik moeite heb om dingen weg te gooien als ze nog maar enigszins bruikbaar zijn. Ik heb dan ook de bijna uitgebloeide viooltjes gepoot in een stuk tuin waar eerder vergeet- me- nietjes hadden gestaan en nu helemaal kaal was. Bijna totaal uitgebloeide maar nog levende plantjes zijn altijd nog beter dan niets



Wie weet laten ze hier hun zaadjes vallen en krijg ik viooltjes van eigen teelt maar dat zal wel niet, dat gebeurt bij mij alleen maar tussen de tegels...

Ik ontdekte dat ik één bloembakje vergeten was en had eigenlijk niet zo´n zin om daar nog iets voor te kopen maar toen kreeg ik een idee....

We hebben aan de achtergevel deze plantenbak hangen. Hij hangt pal in de zon, we geven hem bijna nooit water en toch blijven de plantjes leven, ideaal!



Aan de onderkant hingen er een aantal van die "rozetjes" die je amper zag dus heb ik die verwijderd en in het "vergeten" bakje gedaan



De klimop is ook uit eigen tuin. Die heb ik er vorig jaar ingezet...Ik had een paar mooie sliertjes uitgezocht en die er mooi uit laten hangen maar toen ik nog geen uur daarna weer keek waren ze gekortwiekt! Manlief had ze gesnoeid! Hij vond ze " rommelig" 
Het is een beste man maar kan geen maat houden met een snoeischaar. In een ver verleden zou hij een heg knippen. Hij vroeg hoe hoog hij moest worden en toen zei ik, " doe maar schouderhoogte" Toen ik thuis kwam bleek hij tot mijn knieën te komen, de schouder hoogte van een kabouter dus! Nu kan ik er om lachen maar toen was het een heel ander verhaal........

vrijdag 26 juli 2013

Stink Slippers

Hier schreef ik hoe ik een heerlijk zittend, bijna nieuw, paar slippers in de berm vond en hoe ik ze bijna dag en nacht aan had.Dat had bepaalde gevolgen..... ze gingen stinken....Het duurde even voordat ik het doorhad. Eerst was het vaag en toen duidelijk terwijl er toch wel minstens een meter tussen de slippers aan mijn voeten en mijn neus zat ik lijd niet aan dwerggroei maar zat op een stoel. Ik heb ze toen uitgetrokken om er aan te ruiken en het was overduidelijk.. ze stonken.
Omdat ik ze niet wilde missen bedacht ik een light versie van de behandeling die ik de pantoffels van manlief gegeven heb. Hier kun je over de uitgebreide versie lezen.
Ik heb ze eerst besproeid met water uit een spuitflacon en er toen natriumbicarbonaat overheen gestrooid en een nachtje laten staan



De volgende dag heb ik met een nagelborstel alle natriumbicarbonaat er af geborsteld en geroken. De geur was aanzienlijk verbeterd en bijna weg! Ik was helemaal in mijn nopjes en trok ze aan om naar mijn werk te gaan.
Het duurde niet lang voordat ik merkte dat ze anders dan anders aanvoelde. Ze leken glibberig te worden en in plaats van het gevoel te hebben op marshmallows te lopen had ik nu meer het gevoel op slijmerige marshmallows te lopen. Ik begon al bang te worden dat ik een of andere chemische reactie op gang gebracht had en dat ze onder mijn voeten aan het ontbinden waren.
Ik hoefde gelukkig maar een ochtendje te werken en eenmaal thuis heb ik ze geïnspecteerd. Ze leken inderdaad wat nattig.Ik heb ze toen goed onder de kraan afgespoeld en in het zonnetje laten drogen. Ze stonken nog steeds niet en leken weer de oude te zijn.
Ik heb dus nog geen top tip om dit probleem op te lossen. Ik kan ze dus niet ´s avonds behandelen en ´s morgens weer aantrekken. Er moet veel water en een zonnetje aan te pas komen om ze daarna weer te drogen maar er wordt aan gewerkt... wordt vervolgd maar eerst moeten ze weer gaan stinken ;-)

donderdag 25 juli 2013

Vervolg Toxische Theezakjes


Hier schreef ik over hoe ik geschokt was over het feit dat er toxische stoffen lekken uit die zijdeachtige theezakjes die je tegenwoordig veel ziet. Hier kun je het artikeltje lezen.
Ik heb inmiddels een mailtje naar Lipton gestuurd om te vragen waarom ze overgestapt zijn op plastic theezakjes en of ze bekend zijn met het feit dat er verteld wordt dat er dan ongezonde stoffen in je thee kunnen komen.
Eerst kreeg ik na drie dagen een mailtje waarin stond dat ze mijn vraag doorgestuurd hadden naar iemand die er verstand van had ( maar dan anders geformuleerd natuurlijk) en donderdag kreeg ik het antwoord van de expert op dat gebied.

Ze schreef dit: 


Unilever Careline
Geachte mevrouw Lekkerhandig dit heb ik natuurlijk veranderd :-)

Graag komen wij terug op uw reactie aan Lipton over Lipton theezakjes.

Onze welgemeende excuses voor deze verlate reactie. Op dit moment zijn alle pyramidetheezakjes van kunststof gemaakt. Belangrijk hierbij is dat het te makkelijk is om te zeggen dat kunststof altijd slecht is en papier altijd goed. Bijvoorbeeld: omdat de pyramide zakjes gemaakt zijn van PET-plastic kunnen ze heel efficient worden gemaakt en gesealed. Hierbij wordt er relatief weinig materiaal gebruikt. Dit betekent dus dat de CO2-uitstoot die geassocieerd wordt met een pyramide zakje 1/5 is van de CO2-uitstoot van reguliere zakjes. Vanuit een 'carbon footprint' perspectief is het kunststof zakje dus een milieuvriendelijke oplossing.

Verder is er voor kunststof en niet voor papier (zoals voorheen) gekozen omdat kunststof tal van aanvullende voordelen biedt, waaronder vermindering van verpakkingsmateriaal. De piramidevormige theezakjes bevatten 40% minder materiaal dan traditionele theezakjes. Op dit moment zijn de zakjes van 100% polymer gemaakt en adviseren wij om deze weg te gooien met het reguliere afval. De doosjes waarin de Lipton pyramidevormige theezakjes zijn verpakt zijn van karton en zijn wel biologisch afbreekbaar. Duurzaamheid is een van onze prioriteiten en daarom zoeken we actief naar alternatieve materialen die wel biologisch afbreekbaar zijn. Bovendien is het ons doel om tegen 2015 de thee voor alle Lipton-theezakjes te betrekken van boeren en plantages die gecertificeerd zijn door de Rainforest Alliance.

Wij hopen u hiermee voldoende te hebben geïnformeerd.

Met vriendelijke groet,


Mevrouw S.D. Welch
Lipton adviseur



Ze schreef dus niet, " het is niet waar, het artikeltje is verzonnen!" 

Ik heb een mail terug gestuurd waarin ik schreef dat ze geen antwoord gegeven heeft op mijn vraag of het waar is en wat voor gevolgen dit zal hebben op mijn gezondheid op langer termijn.

Een aantal dagen later kreeg ik een antwoord op mijn mailtje:

Geachte mevrouw Lekkerhandig,

Graag komen wij terug op uw reactie aan Lipton over toxische stoffen.

Unilever voert strenge controles op de productveiligheid uit om ervoor te zorgen dat de materialen die in de theezakjes worden verwerkt absoluut veilig zijn.

Wij hopen u hiermee voldoende te hebben geinformeerd.

Met vriendelijke groet,


Mevrouw S.Haast
Lipton adviseur



Ik weet het niet.....


Zaterdag ben ik voor het eerst naar het theewinkeltje in het volgende dorp gegaan. Ik was altijd al benieuwd maar dorst er nooit naar binnen ik ben namelijk verlegen, nu weten jullie het! Het bleek dat ik de twee mensen die er in stonden kende! Ik ging weg met een zakje zwarte thee met echte sinaasappelschil en een proef pakketje groene thee met passievrucht die me aangeraden werd. Die vrouw zei dat je er ook heerlijke ijsthee van kon maken en dat is zo! Ik heb het proefzakje uren en uren in een kan met koud water gehangen en klaar was de ijsthee. Ik heb er verder niets aan toe gevoegd. Het is natuurlijk niet zo zoet als wat je in de winkel koopt maar ik kan het helemaal zonder schuldgevoel drinken :-)
Ik heb ook de theepot die voor sier in de keuken stond in gebruik genomen


Laat die piramides maar in Egypte en zuid Amerika en Azië Ik ga "back to basics!" wat de thee betreft                                                                            

woensdag 24 juli 2013

Wel en Wee met Tuin en Vee afl.Twee

Afgelopen vrijdag kwam manlief vertellen dat we een egel in de tuin hadden! We leggen altijd wat kattenbrokken neer voor buurkater Smeerkees ( thuis heet hij Doodle en in een ver verleden Mrs. Doodle totdat de dierenarts zei dat het een prachtige kater was maar dat is een ander verhaal) Toen ik een keer brokken bij de A.ldi gekocht had bleek dat Smeerkees en onze eigen kat die niet wilde eten maar de merels wel dus legde manlief dagelijks een klein hoopje voor ze neer. Toen hij vrijdag in het donker op het bankje zat hoorde hij wat ritselen en knabbel geluidjes en zag hij een vorm die niet op een vogel leek ( bovendien was het al vogel bedtijd) Hij heeft toen het zaklicht gepakt om te kijken wat het was en zie hier.. Een egel!



Gisterenavond ging ík even naar buiten en zag een bolletje in het schemerlicht. Ik wilde hem ook wel horen knabbelen en heb dus geduldig op het bankje zitten wachten totdat er gegeten werd. Op een gegeven moment werd er ook wat gelopen en toen leek het wel of er twee waren! Ik zei dit tegen manlief maar die dacht dat ik het me verbeelde dus hebben we het zaklicht erbij gepakt en kijk....


                                                                  Jut en Jul



Bullebak, het verbannen konijn, maakt het goed. We hebben al twee pogingen om een hol te graven verijdeld maar de derde keer hebben we haar maar haar gang laten gaan. Het is wel erg warm nu en dan kan ze onder de grond verkoeling zoeken




Dat befje hoort wit te zijn...



Ik heb ook nog een recept voor " konijnen popcorn" Ik heb bij toeval ontdekt dat onze konijnen dol zijn op uitgebloeide en gedroogde juffertjes in het groen.
Dat bleek toen ze zichzelf bijna wurgde om hun kopjes door het gaas te wurmen om erbij te komen.
Hier staan ze in de tuin



Als ze helemaal bruin en lelijk zijn trek ik ze uit de grond en omwikkel ik ze strak met een stukje touw. Daarna hang ik ze onderste boven aan een boomtak op een plek waar ik het niet erg vind om ze volgend jaar te hebben staan. Eenmaal helemaal droog en krokant kun je er af en toe wat afknippen als delicatesse voor de konijnen.

Tot slot nog de vliegenvanger!
Die zit vol! Wie had dat ooit gedacht? Dat ding werkt fantastisch. Ik heb geen aandelen hierin maar denk er hard over om een paar te kopen ;-)



We hebben hem wel op een andere plek gehangen want de geur bedierf wel een beetje het " terras pret".
We hebben inmiddels twee XL exemplaren gekocht waar 40.000 stuks in passen ik ga ze niet na tellen hoor...Één ervan hebben we al opgehangen. Het duurt wel een weekje voordat hij goed opgang komt. Hopelijk werkt hij goed voordat deze er geen vliegen meer bij kan hebben.
Ik heb wel het idee dat alle vliegen uit de buurt nu hierheen komen vanwege de "heerlijke" geur. Soms is het dringen om er in te komen!

dinsdag 23 juli 2013

Miniatuur Beertje Maken

Jaren geleden was ik altijd met een handwerkje in mijn handen te vinden. Of het nou patchwork was of een breiwerkje of frivolité werkje ik had altijd een pakketje bij me om aan te werken. Thuis was ik in de weer met poppenhuizen en kleding maken en ik heb ook spullen aangeschaft om miniatuurbeertjes te maken. Beertjes maken beviel me niet zo heel goed. Het is echt een priegel werkje en als je niet goed oplet krijgt je beertje scoliose of valt hij erg mager uit. Toch heb ik vorig jaar mijn spulletjes weer tevoorschijn gehaald. Ik had nog stof liggen en wilde dat opmaken dus heb ik er vorig jaar drie gemaakt om cadeau te doen. Een stagiaire vroeg of ik er eentje voor haar wilde maken als ik weer eens een creatieve bui had dus besloot ik alles op de foto te zetten. Ik denk niet dat ze beseft dat ik met één beertje wel twee middagen zoet ben.
Als je een miniatuur beertje maakt en je hebt eenmaal de benodigdheden dan ben je goedkoop uit. Uit een lapje stof dat 40 cent kost kan ik er wel vier of vijf maken. Het kost je wel veel tijd maar over het algemeen wordt het als cadeautje zeer op prijs gesteld.
Patroontjes zijn op het internet te vinden. Als je net begint zou ik een patroontje nemen met zo min mogelijk onderdelen dat maakt het een stuk makkelijker. Ook zou ik niet met de allerkleinste beginnen.
Deze artikelen heb je nodig..



- Een klein naaldje
- een vingerhoed
-een pincet met punt om de vulling in de onderdelen te stoppen
-dun nylon garen ( lekker onzichtbaar)
-fiberfill vulling
- en een omkeer tangetje ( de kleinste die je kunt vinden) dit is om de onderdelen zo te keren dat het " bont" aan de buitenkant zit. Het is eigenlijk onmisbaar. Ik heb het eerst zonder geprobeerd maar het heeft me een heleboel verprutste ledematen gekost.

Verder ( niet op de foto) zwarte kraaltjes als ogen en borduurgaren voor de neus en mond en eventueel klauwtjes maar dat doe ik nooit want het mislukt altijd bij mij. En tot slot een stukje dikker nylondraad om de ledematen aan het lichaam te bevestigen.

De stof die ik heb heb ik ooit op een beurs gekocht maar je kunt het ook via het internet bestellen. Het is speciale miniberen stof en is erg kortharig.



Vooral met lichte kleuren is het belangrijk dat je handen schoon zijn want anders is je beige beertje grijs voordat je het weet



Ik heb de patroontjes overgetrokken op doorzichtig plastic. Bewaar de onderdelen goed samen want voor je het weet zitten je armen en benen door elkaar en weet je niet meer wat wat is.



Leg de onderdelen zo voordelig mogelijk op de achterkant van de stof en teken er omheen met een scherp potlood. Ik knip er geen naadtoeslag aan. Oplettende lezers zullen zien dat ik meer onderdelen moet hebben. Het armpje is maar een half armpje en de andere onderdelen moeten nog een keer uitgeknipt worden behalve de aller rechtse die van het achterhoofd tot de neus loopt.



Hier alle onderdelen ( behalve nog twee halve armen)



Zo ziet het hoofd er uit voordat het omgekeerd is. het bestaat uit drie delen en ik heb met hele kleine dekensteekjes vlak naast elkaar alle onderdelen aan elkaar genaaid. Als je er teveel ruimte tussen laat gaan de delen wijken en krijg je gaatjes. Je moet het hoofdje straks propvol fiberfill stoppen dus er komt veel spanning op te staan.



Hier een wazig volgepropt hoofd



Hier zie je hoe ik een pootje keer. Ik laat een stukje halvewege het pootje open en keer dan eerst het ene uiteinde en daarna het andere. Vroeger liet ik het uiteinde open maar dat was een veel groter gepruts.



Hier een leeg maar gekeerd pootje. Ik laat altijd een stukje nylon garen er aan zitten zodat ik verder kan met dicht naaien zonder eerst weer aan te hechten.. Met een pincet duw ik voorzichtig alle hoeken naar buiten voordat ik hem ga vullen



Hier zie je een gevuld pootje. Het andere is al dichtgemaakt.

De oortjes maak ik op een minder gebruikelijke manier. Elk oortje is een rondje stof en dat naai ik met de goede kanten op elkaar helemaal dicht ,zodat je een halve cirkel krijgt. Daarna snij ik met een torn mesje een gaatje in het rechte randje waar ik niet genaaid heb en keer het om. Ik had er prachtige foto´s van gemaakt maar heb ze per ongeluk gewist... sorry..
Ik had ook foto´s gemaakt van hoe ik een speld door de oren stak en daarna in het hoofd om te juiste plaats te bepalen... ook gewist... sorry...
De plaats van de oren en ogen zijn alles bepalend voor de gezichtsuitdrukking van het beertje.

Onlangs ben ik er mee verder gegaan dus kan ik weer wat foto´s laten zien dien ik niet gewist heb ;-)




Hier het kopje met reeds aangenaaide oortjes. Ik probeer er altijd aan de voorkant een klein knikje in te krijgen en aan de achterkant glad.

Nu wordt het tijd voor de neus. Daar heb je een vrij lange dunne naald voor nodig.




Je steekt de draad met een klein knoopje door de neus heen. Ik ben linkshandig dus waarschijnlijk steken  rechtshandigen vanaf de andere kant.



Dan steekje vanaf de onderkant naar boven zodat je het juiste formaat krijgt.Het ziet er allemaal erg pijnlijk uit...



Als de neus helemaal vol genaaid is ga ik nog 1 keer langs de bovenkant om alle steken aan de bovenkant te bedekken en dan kom ik aan de onderkant van de neus er uit om de mond te maken.



Zo maak ik de mond. Ik probeer met mijn naald op de plek uit te komen waar de onderkant van het andere stukje mond begint.



Hier steek ik weer naar boven maar deze steek heb ik weer uitgehaald. Ik het de ingang beter iets naar rechts kunnen houden



Ik laat het draadje aan de onderkant er uitkomen. Dan hoef ik niet af te hechten.

Nu is het tijd voor de ogen. Als je een hele dunne quiltnaald gebruikt kun je de kraaltjes er zo overheen schuiven en kun je de naald er aan houden i.p.v. afhalen, kraaltjes aanrijgen en naald opnieuw aanrijgen.

Ik steek de naald achter het oor erin. Net als bij een facelift gebeurt al het naaiwerk uit het zicht achter de oren.



Steek zo dat je precies op de juiste plek uitkomt



Doe het kraaltje op de naald en steek daarna weer in het hoofd en kom uit op de plek waar je het andere oogje wilt hebben.
Schuif de kraal over de naald en steek de naald weer zo in het hoofd dat je achter het oor weer uitkomt en hecht dan af.



Daarna bevestig je het hoofd op het lijfje en steekt een speld door het geheel om het op zijn plaats te houden. Daarna gebruik je de nylondraad die je er aan het laten zitten om het hoofd aan het lichaam te naaien.



Daarna is het tijd voor de armen. Hiervoor gebruik je iets dikker nylongaren. Je steekt een naald en draadje met knoopje aan de binnenkant van de arm er in ( hier is geen foto van) daarna steek je aan de buitenkant een heel klein stukje ernaast weer naar binnen en door het lijfje en daarna door het andere armpje. Let er op dat alles op dezelfde hoogte zit!



Daarna steek je de naald net naast de uitgang weer in het armpje en door het lijfje en kom uit in het okseltje vlakbij de plek waar het draadje in eerste instantie in het armpje ging. Dan knoop je het draadje wat uit het lijfje komt aan het draadje wat in het armpje gaat. ( je moet dus de draad niet helemaal doortrekken zodat je nog een stukje overhoudt om te knopen). Snappen jullie het nog?



Hetzelfde doe je met de beentjes. Let er op dat je ze beide op dezelfde hoogte bevestigt. Of in ieder geval dat ze even lang lijken als ze vastzitten.
Het hoofdje van dit beetje is niet draaibaar. De armen en benen wel. Er bestaan schijven ( ook voor minibeertjes) zodat je het hoofdje kunt draaien maar dat is een nog veel erger gepriegel en daar heb ik me nog nooit aan gewaagd.




Hij kijkt iets naar links en dat was niet de bedoeling. Ik kan ermee leven... Hij krijgt nog een oogje tussen zijn oren zodat hij aan een koordje gehangen kan woorden.