Clip-on Oorbellen Ombouwen

Toen ik voor mijn oorbellen verzameling stond te verzinnen welk paar die dag " de uitverkorenen" zouden worden kreeg ik het idee om te laten zien hoe ik een aantal paar oorbellen van mijn oma's zo veranderd heb dat ik ze met een haakje zou kunnen dragen en zo doende minder kans had op verlies en afstervende oorlellen door afgesloten bloed toevoer door knellende clips.

Voordat je begint met slopen moet je wel eerst goed kijken of er naderhand een mogelijkheid is om een oogje of ijzerdraadje aan te bevestigen is zodat je er haakjes aan kunt hangen anders heb je er niets aan.

Hier wat voorbeelden van recyclede oorbellen 

Dit paar zag er ongeveer zo uit toen mijn oma Bartha ze droeg ( wel even de haakjes wegdenken)

Zo draag ik ze ( heel af en toe)

Hier zaten al oogjes aan dus het was alleen een kwestie van reorganiseren

Dit paar was van mijn oma Nel ( denk ik)

Daar moest ik wat meer moeite bij doen. Ik geloof dat ik een koperkleurig ijzerdraadje tussen de fitting door geregen heb om een oogje te vormen. Het kraaltje erboven heb ik er zelf bij verzonnen.

Hier de achterkanten

Een fraai gezicht is het niet maar behalve als je stekeltjes haar hebt valt je haar er gedeeltelijk toch overheen.

Hier de demo van hoe ik het gedaan heb....

Ik ga dit paar ervoor opofferen

Ik vind ze eigenlijk meer wat om in een nachtclub op je tepels te plakken dan om aan je oren te dragen maar zoals eerder gezegd, over smaak valt niet te twisten..

Hier de achterkant

Men neme een tangetje en buigt het gedeelte waar het clipje in scharniert naar beide zijden opzij

Daarna verwijderd men het clipje

Daarna buigt men het overgebleven stukje plat naar beneden

Zo zit het niet in de weg en kun je het voor iets anders gebruiken. Je zou ook door gebruik te maken van de gaatjes het ergens op kunnen naaien! Gebruik je fantasie zou ik zeggen. Ik bedenk net dat je de oorbellen zonder een gedeelte om er een oogje of haakje aan vast te maken ergens op kunt naaien als versiering! B.v. Polsbandjes of een choker, of een tas of haarversiering of hoedje. Verzin er maar op los!

Keelpijn

Ik heb de indruk dat weinig mensen er al last van hebben maar daar gaat de komende maanden vast verandering in komen. De advertenties voor S.trepsils en T.rachitol vliegen je dan om de oren. Juist dan blijkt hoe vernuftig die reclame mensen zijn..." Doodt 99% van de bacterien " wordt er geroepen maar ze zeggen er niet bij dat er bij keelpijn in de meeste gevallen sprake is van een virus en dat je dan niets hebt aan een middel dat 99% van de bacterien doodt....

In het volgende dorp was er een huisarts die steevast tegen iedereen met keelpijn zei dat ze op een steentje moesten zuigen. Het gaat er namelijk om om het speeksel op gang te houden en dat kan zowel met een gewoon snoepje of dropje als met een steentje. Gorgelen met een glas lauwwarm water met een schepje zout er in helpt ook. Het is een soort gymnastiek voor je keel.

Ook raadde hij aan om een prietsniets om de hals te doen. Dat was een heel gedoe maar het werkte wel! Ik heb geen idee of ik het goed geschreven heb en op heel het internet ( Google) kreeg ik met verschillende manieren van spellen geen hits. Wie weet heeft hij het woord zelf verzonnen bedenk ik net..

Een prietsniets maakt men als volgt : men neemt een theedoek en houdt hem onder de warme kraan. Daarna wringt men hem uit en wikkelt hem om de nek van de persoon met keelpijn. Daarna neemt met een stuk langwerpig plastic ( bijvoorbeeld een pedaalemmerzak langs de zijkanten open knippen ) en wikkelt men hem ook om de hals, over de theedoek heen. Het is handig om de randen naar binnen te vouwen om de stof van de theedoek heen zodat al het natte bedekt is. Daaroverheen wikkelt met een das. In het begin is het niet zo prettig, alles voelt een beetje nattig aan maar naar verloop van tijd wordt het geheel door je eigen lichaamswarmte heerlijk warm en broeierig.

Zoals ik al schreef werkt het goed maar is het een heel gedoe. Vooral als je je niet lekker voelt en er niemand is die het voor je kan doen.

Daarom kreeg ik een idee waarvan ik dacht dat het hetzelfde effect zou hebben.

Geïnspireerd door het oog kussentje dat ik gemaakt had dat je in de magnetron op kon warmen besloot ik een langere versie te maken voor als ik keelpijn had..

Dit is hem

 

Ik heb hem gevuld met rijst net als het oogkussen en ik had de " halswikkel" in drie compartimenten

verdeeld zodat de rijst niet teveel kon verschuiven. Om hem te sluiten had ik er klitteband op genaaid.

Vol verwachting heb ik hem getest maar was diep teleurgesteld. Ik heb hem in de magnetron opgewarmd maar hij was al snel te warm zodat ik uit moest kijken voor brandwonden. Bovendien bleek hij door de rijst dikker dan gedacht waardoor hij korter werd en ik het gevoel had dat ik gewurgd werd toen ik hem omdeed! Wat dat betreft was de prietsniets met theedoek, plasticzak en sjaal een betere methode. Ik denk maar niet dat ik er probeer octrooi op aan te vragen.....

Roosters reinigen

Vandaag een korte tip.

Dit soort metalen sponsjes zijn ideaal voor het reinigen van een rooster van een BBQ ,gril of 

oven (onder andere) je hebt alleen een klein beetje water nodig en soms niet eens. Je schuurt 

 zo de aangekoekte laag weg en vaak met maar een klein beetje moeite. Ik weet niet of het zo makkelijk gaat als je het rooster al jaren hebt maar het nog nooit schoongemaakt hebt of als het aangekoekte voedsel al helemaal versteend is. Dan zou je het eerst moeten weken vermoed ik.

Ik heb er jaren eentje van roestvrij staal gehad maar op den duur raakte hij  versleten. Deze roesten helaas dus zijn minder duurzaam.

Ik wilde jullie nog een surprise laten zien die ik ooit van zo'n sponsje gemaakt heb. Ik had er 5 punten uitgetrokken ( hoofd, armen en benen) zodat het op een persoon leek en heb het toen op een sokkel geplakt ( een zwart plastic bakje waar vlees in gezeten had op zijn kop) Ik noemde mijn kunstwerk " Verward Mens" mijn vader vond het erg leuk en heeft het jaren bewaard. Ik heb het waarschijnlijk weggegooid!  Zie je nou wel, je kunt niks weggooien!....

Oorbellen achterkantjes poging 2

Hier http://lekkerhandig61.blogspot.nl/2013/06/oorbellen-achterkant-teleurstelling.html 

vertelde ik hoe ik een fantastisch idee dacht te hebben om zelf achterkantjes voor lange 

oorbellen te maken.Helaas werkte het niet zoals ik dacht maar ik gaf het niet op en bleef 

rondkijken naar mogelijk alternatieven en geloof dat ik die inmiddels gevonden heb! Er 

was iemand die in een reactie zei dat ze er een stel in een winkel gekregen had toen ze 

er naar gevraagd had maar ik ben deze zomer amper een winkelcentrum in geweest en 

hier In de naaste omgeving zijn er geen bijouterie winkels.Ik kwam op het idee nadat ik 

de slaapkamer van zoonlief gereorganiseerd had.Hij had lades vol met kinderspullen en 

kapotte spelcomputer accessoires etc. Met als gevolg dat hij nergens had om 

rondslingerende spullen in op te bergen.Ik had alle kapotte onderdelen op een hoopje 

liggen ( eerlijk gezegd liggen ze nog steeds op een hoopje) en toen zag ik dit ..

Ik vroeg me af of het draad dat naar de oordopjes liep dunner was dan in de elektriciteits kabels 

 die ik vorige keer gebruikt heb.

Het was even spannend.....ik heb een stukje er tussenuit geknipt

En met een pincet het ijzerdraad dat er doorheen liep er uitgetrokken ( deze keer bleef het niet in 

mijn duim steken) en toen kwam het passen.........

Het viel niet mee want het was iets aan de krappe kant maar het paste

Het lukt me ook om het stukje plastic erover heen te schuiven terwijl ik ze aan had ( ook niet

 onbelangrijk ;-)) Ik heb zelfs ( lichtelijk) getest of ik de oorbellen niet met " dopje" en al door mijn 

gaatje heen  kan trekken maar die test heeft hij ook met vlag en wimpel doorstaan!

Dus, zijn je oordopjes kapot en draag je veel lange oorbellen dan weet je wat je te doen staat! 

Knuffeleigenaar opsporingsmethode

Bijna elk kind heeft een lievelingsknuffel. Die van dochterlief heet Woeffie en was een roze hond. Ik zeg " was" want hij is inmiddels grijs/wit geworden door al dat geknuffel en ouderdom ( zelfs speelgoed hondjes worden grijs als ze oud worden ;-))

Ik heb heel mijn foto verzameling doorgespit ,wat op zich erg leuk was, en heb deze gevonden...woeffie ligt op de voorgrond

Woeffie ging overal mee naar toe wat dan weer het gevaar kan opleveren dat hij per ongeluk ergens achtergelaten kan worden met als gevolg een ontroostbaar kind en speurtocht naar een vervangend exemplaar. Tegenwoordig kan men op het internet zoeken maar " in mijn tijd" bestond dat nog niet.

Ik was gelukkig op tijd op het idee gekomen om een klein plastic kaartje met naam en telefoonnummer aan de nek van het hondje te naaien. Een keer had dochterlief hem in een speelgoedwinkel tussen allerlei andere knuffels laten liggen en eer we door hadden dat we hem vergeten waren had iemand al van de winkel naar huis gebeld om te laten weten waar hij lag. Voor dat kaartje had ik een stukje witte stevige  plastic van een verpakking gebruikt en een permanent marker maar toen was dochterlief al een jaar of drie. Ik kan me voorstellen dat je plastic voor een baby eng vindt maar dan zou je ook een stukje lint of band kunnen gebruiken. Wel regelmatig kijken of het nog wel goed leesbaar is. Woeffie is maar enkele keren gewassen maar er zijn propere moeders die dat regelmatig doen. Ik knuffelde vroeger met een reepje kattenvel ( echt waar!) totdat mijn opa hem verdonkeremaande dus ik weet hoe belangrijk het geurtje is en waste woeffie alleen als hij heel erg vies was.

Dochterlief krijgt over een week of vijf haar eigen kind. Ik ben benieuwd welke knuffel daar de uitverkorene zal worden.

Zonder leesbril.....?.....

Poging 2 Gisteren was de helft van mijn berichtje verdwenen!

Vroeger toen ik nog geen leesbril had keek ik stiekem uit naar de tijd dat ik er eentje nodig zou hebben. Ik vond het eigenlijk wel heel interessant staan. Vooral die brilletjes die aan een ketting hingen ( hoe kan het anders als sieraden junkie ;-))

Nu heb ik er eentje ( 3 eigenlijk, verspreid her en der). Het begon toen ik niet meer in bed kon lezen zonder bril. Daarna droeg ik er eentje op mijn werk zodat ik de  namen, adressen en geboorte data kon lezen op de etiketten van de medicijnen wat wel handig is als je niemand wil vergiftigen of erger.... En wordfeud spelen op een I.pod gaat ook wat makkelijker met een bril. Verder kan ik het nog zonder maar ik merk dat ik hem toch steeds vaker pak terwijl het eigenlijk niet nodig is. Ik kan nog aardig accommoderen al heeft het tijd nodig

Dit lukt me niet meer....

Toen was ik ook al vindingrijk ;-)

Het is bijzonder hoe na een samenloop van omstandigheden een ideetje kan groeien.

Het begon toen ik dit apparaat in de kast van mijn vader vond na zijn overlijden. We hebben er toen hartelijk om gelachen

Dat heeft hij vast hier gekocht

Ze blijven maar boekjes sturen.....

Ik kan me ook herinneren dat hij een een keer een dun boekje liet zien over een " pinhole" bril maar dat boekje heb ik vast samen met de 700 - 1000 andere boeken weggedaan ( zie je wel dat je niks weg kan doen!)

Weer later las is een stukje van een mede blogster waarin ze vertelde dat ze een andere bril ging kopen en iemand reageerde die zei dat ze zoveel baat had bij de " natuurlijk zien" methode.

Ik merk dat ik mijn brilletje steeds meer ga dragen terwijl het lang niet altijd nodig is. Toen ik een collega na haar vakantie hoorde zeggen dat haar ogen zo achteruit gegaan waren in die paar weken en dat ze toe was aan een ECHTE bril dacht ik " wil ik dit?"

Ik heb besloten om een boek te kopen over de Bates methode ( en de adviezen toe te passen natuurlijk ) Ik geloof ook dat er in een oude Y.oga ook nog oefeningen staan, die zal ik ook eens opzoeken EN ik heb het apparaat van mijn vader gisteren opgezet....

Manlief heeft de foto genomen, ik hoop maar dat ik er nog voldoende incognito op sta ;-)

Het was geen prettige belevenis... Het ding vibreert waardoor ik jeuk aan mijn neus kreeg. ik kreeg ook pijn aan de rechterkant van mijn derde oog ervan. Het scherpe geluid dat door de oordopjes kwam moest denk ik vogeltjes voorstellen maar ik denk dat ik die voortaan maar uit laat. Ik vermoed dat het net zo is als me die massage slippers van twintig jaar geleden. Die gooide ik ook in het begin na vijf minuten uit terwijl ik er na een tijdje heel de dag op kon lopen.

Het is maar goed dat het 's avond eerder donker wordt. Dan kan ik de gordijnen dicht doen voordat ik dit ding op zet.

Mochten er in dit stukje vreemde spelfouten voorkomen.... Ik heb het geschreven zonder brilletje...

Bloemen boeket tip

Ik heb verteld dat ik de afgelopen weken heel veel gewerkt heb, nou,zaterdag kwam er een busje van de bloemist voorrijden... Een man stapte uit en moest duidelijk bij mij zijn! Heel raar want ik ben pas over 23 nachtjes slapen jarig!

Er hing een kaartje aan om me te bedanken voor alle hulp, wat ik erg leuk vond.

Terwijl ik voorbereidingen trof om de bloemen in een vaas te zetten bedacht ik dat ik misschien wel een tip had voor mijn blog! Het kan heel goed dat heel de wereld al op dezelfde manier boeketten in het water zet zonder dat ik het weet maar dan hoor ik dat vast van jullie.

Vroeger legde ik de bloemen op een snijplank en sneed ik de stengels schuin af zoals het hoort en zette ze daarna in een vaas met lauwwarm water. Ik kan veel maar ben duidelijk geen bloembindster/ bloemist. Het boeketje zag er op een of andere manier gelijk heel anders ( lees minder mooi) uit... Toen kreeg ik een idee!....

Ik doe het al jaren als volgt

Ik laat het elastiekje om de stengels zitten en knip met een schaar de stengels schuin af. Experts zullen vast zeggen dat dat minder goed werkt dan schuin afsnijden maar het is wel makkelijker. Er zijn ook van die speciale guillotines te koop maar aangezien ik gemiddeld 1 bosje bloemen per jaar krijg ben ik beslist niet van plan om er eentje aan te schaffen.

daarna zet men het bosje gedeeltelijk in een vaas met water en " voeding" 

Daarna knipt men het elastiek door en verwijdert het

En duwt men de stengels verder in de vaas

En zie! De compositie blijft bewaard.

Nu kan ik de komende twee weken kijken hoe ze langzaam sterven en wegrotten.....

Maar de komende dagen zijn ze erg mooi!

Nog meer plastic

Ja hoor, daar is ze weer met haar missie ( light) om de wereld of in ieder geval de route die ze regelmatig fietst te verlossen van zwerfplastic.

Ik draag zeer regelmatig mijn antizwerfplastic rug tas en na maanden zonder reactie ben ik de afgelopen twee weken twee keer aangesproken erover! .

De eerste keer liep een vrouw speciaal achter me aan toen ik ging pinnen en vroeg me over mijn tas en of ik van een of andere organisatie was ( nee dus) Ik heb haar van alles verteld over het zwerfplastic probleem en bedacht gelijk dat ik Peter Smith van Klean zou vragen of hij wat "cijfers" had die ik op letterlijk op papier kon zetten en uitdelen aan belangstellenden.

Een paar dagen geleden toen ik ergens aan het afrekenen was vroeg de jongen achter de kassa wat voor moois ik op mijn tas had en ik heb een heel leuk gesprek met hem gehad. Ik maakte wel de fout om te zeggen dat " de jeugd" alles maar neer gooit want deze jongen deed het duidelijk niet en mijn kinderen ( en miljoenen anderen) doen dat ook niet. Ik zei er snel achteraan dat veel volwassenen het ook deden.

Ik heb sinds de rommelmarkt van de " hersteld verband" kerk het gevoel dat ik " uit de kast gekomen ben" Totdan had ik die tas alleen in het volgende dorp gedragen maar nu droeg ik hem tussen mijn plaatsgenoten. 

Voor degene die wat gemist hebben. Hier is mijn tas

en tot slot een  leuk youtube filmpje over het leven van een plastic tasje...

http://youtu.be/GLgh9h2ePYw

Speksteen bewerken

Soms apprecieer je pas hoeveel tijd en moeite iets kost om te maken als je het zelf probeert. Bij menig winkelketen of wereldwinkeltje zie je artikelen staan die van speksteen gemaakt zijn. Dan denk je "leuk! "( of niet leuk) en sta je er verder niet bij stil hoe zoiets gemaakt wordt. Een aantal jaren geleden hadden wij een bedrijfsuitje. Ik ben een echte huismus zoals ik wel eens eerder verteld heb ( en krenterig) en dan kom je op die manier nog eens ergens en doe je wat leuks terwijl je anders lui op de bank zou hangen met Ipod of boek...

Wij hebben ruim een uur gereisd om bij die workshop te komen en toen wij aankwamen goot het pijpenstelen. Gelukkig stonden er een heel stel party tenten dus konden wij droog aan de slag.

We kregen allemaal uitleg en mochten een ruwe torso van een vrouw uitzoeken. Het model zat er al in, het was alleen aan ons om het te verfijnen.

Ik heb een voor en na foto gevonden op het internet van iets dat door iemand anders gemaakt is. Dan kun je het verschil zien

Ik neem tenminste aan dat het hetzelfde stuk speksteen is.....

Wij gingen eerst aan de slag met allerlei maten vijlen en raspen en moesten stukken weg vijlen. Eeuwen daarna konden we in de weer met stukken schuurpapier om het glad te schuren. Eerst met een grove korrel en daarna steeds fijner tot het oppervlak heel glad was. Na elke etappe moesten we eerst op goedkeuring wachten van de juf.

Als allerlaatste stap werd het beeldje ingesmeerd met bijenwas en werd er een gasbrander op gezet om de was te smelten en daarna moesten we het met een wollen doek opwrijven.

Speksteen is heel zacht en je kunt er zelfs met je nagel een kras in maken ( geloof ik). In een moment van onoplettendheid heb ik een kras op een borst gemaakt wat ik toentertijd verschrikkelijk vond. Trots als ik was kreeg het beeldje een ere plaatsje bij mij thuis

Hier heb je een foto

Enkele jaren later heeft dit beeldje mij bijna vermoord!....

Ik zat op mijn hurken bij een hoog en ondiep kastje waar het boven op stond toen ik mijn evenwicht verloor en tegen het kastje aanviel. Het kastje wankelde en toen wankelde het beeldje waarna het omviel en vlak naast me op de grond terecht kwam! Als het 20cm meer naar links gevallen was was het bovenop mijn hoofd beland! 

Als je ziet wat het met mijn houten vloer gedaan heeft kun je je wel voorstellen wat het met mijn schedel gedaan zou hebben!

Dan hadden jullie waarschijnlijk nooit deze blog gelezen.

Zelf is ze er ook niet ongeschonden af gekomen. Ze heeft nu putjes in haar tepels. Dat ene krasje valt er helemaal bij in het niet...Zo zie je maar, het kan altijd erger....

Nog meer wel en wee met tuin en vee

Eerlijk gezegd is het alweer een opvulblogje ;-)

We hebben het rode konijn weer gevangen. Er hing weer een " klont" onder haar staart en manlief had weer een vaag vermoeden dat het niet pluis was en dat bleek inderdaad niet zo..... We hebben haar gevangen wat een stuk makkelijker ging nu we een aantal vluchtroutes verwijderd hebben. We krijgen er al echt routine in! Er zaten weer baby maden in haar poep maar gelukkig niet in haar huid. We hebben haar eerst weer laten weken en toen de klodder verwijderd en daarna wat afgedroogd en met het antimaden spul ingespoten en in het hok opgesloten. Het plan is om haar op natuurlijke wijze te laten drogen ipv droog föhnen en morgen haar weer met de tondeuse te bewerken.

Hier zit ze in het hok na haar badderbeurt. Ze zit er echt in hoor! Weggedoken in het hoekje maar ik vermoed dat ze alweer alle vertrouwen in de mensheid verloren heeft en dat terwijl het net weer wat beter ging en ze niet gelijk onder de grond schoot als we de ren in kwamen. Zelfs voor een druivenblaadje was ze niet te porren.Wat de maden betreft zal ik blij zijn als het weer winter wordt. Ik ben de tel kwijt wat betreft de infestaties van dit jaar!

Er komen viooltjes op.

Hier had ik ze gezaaid

Daar is niets opgekomen

Maar in de potten waar ze gestaan hebben des te meer

Maar dit zullen vast niet voor de winter volwassen plantjes worden vrees ik. Ik heb geen idee hoelang zoiets duurt en het zal snel kouder worden en dan zal de groei er wel uit zijn denk ik.

Heeft iemand een idee of het zin heeft om ze in mijn knaagdierenkooi kastje te zetten voor snellere groei?

Binnenkort hoop ik weer een " kwaliteits"  blogje te leveren hoor maar dan moet ik eerst de kans krijgen om wat anders te ondernemen dan zieke en mankerende mensen te woord te staan en herhaalrecepten te schrijven....

Niks te vertellen

Het einde van mijn werk marathon nadert. Nog anderhalve dag en dan hoef ik " maar"  twee dagen per week te werken tot aan december om een zwangere collega te " vervangen" wat niet gaat lukken want zij lijkt wel een tornado terwijl ik een soort schildpad ben in vergelijking met haar.

Ik zit hier al geruime tijd te dubben waar ik over zal schrijven, mijn voorraad reserve blogjes is op ,op eentje na ( mijn wanhoop blogje) 

Eerst dacht ik " zal ik schrijven over mijn lievelings tussendoortje dat vult, lekker is en toch gezond is ?"(soort van)

Of hoe ik koffie dik meegenomen heb van mijn werk vandaan en dat gedroogd heb in het zonnetje op de bank omdat wij maar een paar keer per jaar koffie zetten voor visite en mijn koffie op was. ( Het is goed dat ik dit even nalees! Ik moet er natuurlijk wel bijschrijven dat ik het gebruik om te scrubben en het niet aan mijn visite geef! ;-))

Of hoe ons ene konijn het nodig vond om een ventilatie gaatje te maken om een van haar gangen van verse zuurstof te voorzien

Dit lijkt me eerder toeval, ze is de slimste niet want in de twee weken dat ze in het konijnenhok met twee verdiepingen zat toen ze maden had, heeft ze nooit ontdekt hoe ze van boven naar beneden kon komen en omgekeerd....dus dit bedenken lijkt mijn een beetje te hoog gegrepen.

Of dat ik het idee heb dat mijn huid mooier wordt van Sheabutter ( niet dat ik bang ben dat ze binnenkort in winkels naar mijn ID kaart gaan vragen als ik een fles wijn wil kopen ;-)) Het lijkt wel of de huid op mijn handruggen " voller" is maar het zou ook kunnen dat ik het me verbeeld. Ik verwachte het niet maar dacht laatst "hé! Het ziet er anders uit" Ik doe het nog maar kort, even afwachten dus.

Ik zou ook kunnen vertellen dat je pigmentvlekken met vloeibare stikstof weg kunt krijgen ( wat voor wratten gebruikt wordt) Wij hadden  een vrouw in de praktijk met flinke vlekken op haar wangen. Ze vroeg of we er wat voor hadden en ik heb een afspraak voor haar gemaakt en de dokter heeft haar blijkbaar behandeld wat toe ik haar een paar maanden later zag waren ze verdwenen! Ik heb er naar gevraagd en hij had ze inderdaad aangestipt ermee. Er komt dan een korstje op de plekken en als die er afvallen zijn de pigment vlekken weg of een stuk vager. Ik denk niet dat het verstandig is om het te laten doen als je diabetes hebt of Prednison gebruikt vanwege de slechtere wondgenezing maar je arts  kan je er meer over vertellen denk ik.

Nou, ik heb toch nog wat kunnen vertellen! :-)

Kattenkots opruimen

Tegenwoordig valt het mee. We hebben nog maar 1 kat en die houdt over het algemeen haar maaginhoud waar hij hoort...in haar maag en niet op de vloer ( of nog erger). We hadden vroeger een kat met boulimia, die wist niet wanneer hij genoeg had en gooide even later alles wat hij naar binnen gewerkt had er weer uit. Dan moesten we in de gaten houden dat hij niet na zijn eigen eten dat van de anderen naar binnen werkte. En dan hadden we natuurlijk ook nog de haarballen en allerlei andere redenen om te kotsen ( ik hoop niet dat jullie net gegeten hebben..)

Jaren geleden heb ik ergens een tip gelezen die erg goed werkt.

Bij gebrek aan echte kattenkots heb ik deze foto's in scène gezet met kattenbrokken die nog nooit opgegeten zijn. Eerste wilde ik natuurgetrouwe kots maken maar dat vond ik zonde van de brokken. Nu kon ik ze na de demonstratie weer terug in de pot doen.

Men neme een doosje ( lezers die alles zelf maken hebben nu al een probleem maar daar kom ik later op terug..)

Knip alle losse flappen eraf en een soort driehoekje met vier kanten ( daar is vast een wiskundige term voor)

Daarna loopt men naar het hoopje kots. Men heeft ook een stukje keuken- of wc. papier nodig  en een plasticzakje

Men steekt de hand in het plastic zakje en pakt het driehoekje met 4 kanten

Daarna schuift met de " kots" net als met een soort stoffer en blik in het doosje

Als men alle kots erin geschoven heeft pakt met het stukje keuken- w.c. papier en veegt men alle natte resten op

Daarna stopt men de prop papier samen met het driehoekje met vier kanten in het doosje

 En schuift men het plastic zakje over het geheel heen

Daarna kan het geheel in de vuilnisbak! Het werkt ook aardig met dunne kots. Is het heel dun dan gebruik ik alleen een prop papier en een plasticzakje

Nu nog de tip voor mensen die nooit uit doosjes eten...Deze tip las ik het tijdschrift genoeg een tijd terug en ik heb elders op het internet een afbeelding gevonden

Je kunt van een plastic fles een schepje maken. De onderste lijkt me uitermate geschikt voor kots.

Je zou dan van een ander deel een driehoekje met vier kanten kunnen knippen om het er op te schuiven. Daarna zou je de inhoud in de w.c. kunnen gooien of buiten op de composthoop en daarna het setje buiten af kunnen spoelen!

Je haar wassen met natriumbicarbonaat

Ik heb langkort of heet dat soms (halflang?) haar met een natuurlijk slag en krul. Ik had ook last van roos. Vroeger gebruikte ik een antiroos shampoo gevolgd door een cremespoeling en daarna een creme uit een pompje voor krulhaar om te voorkomen dat ik er uit zou zien als een ontplofte w.c. borstel ( die uitdrukking heb ik niet van mezelf maar van een buurvrouw met nog veel meer krullen) Een hele tijd geleden ben ik begonnen om mijn haar te wassen met natium bicarbonaat. Ik heb er nog niet uitgebreid over geschreven omdat ik zeer wisselende resultaten had. De roos was gelijk weg, de jeuk ook maar soms had ik het gevoel dat ik leek op een vogelverschrikker als ik teveel gebruikte. Ik heb mijn natriumbicarbonaat in een strooibus zitten en schudde wat over mijn natte haar heen dus doseren is wat moeilijk. Later heb ik wat in een plastic saté potje gestrooid ( een ander potje kan natuurlijk ook ;-)) en daar wat water aan toe gevoegd en dat daarna over mijn natte haar gegoten maar dat gaf ook wisselende resultaten, eigenlijk zou ik het eerst af moeten wegen en dan steeds verschillende hoeveelheden moeten proberen tot ik de ultieme verhouding ontdekt heb maar dat laat ik meer aan anderen over. Ik ben terug gegaan naar direct op het hoofd strooien maar dan korter. Daarna heel goed uitspoelen en uitkammen. Ik doe er nog steeds wat van die crème uit een pompje op, kneed het in model en blijf er dan af tot het helemaal droog is.

Ik was mijn haar 2x per week.

O ja, ik ben ook nog bezig met een experiment! Omdat natriumbicarbonaat zo goed helpt tegen roos vroeg ik me af of het ook goed zou helpen tegen seborroisch eczeem wat daar verwant aan is. Ik heb een klein potje gevuld met kokosolie, dat laten smelten en 1 theelepel natriumbicarbonaat aan toegevoegd, goed geroerd en daarna heel even in de vriezer gezet om het te laten stollen voordat de natriumbicarbonaat misschien naar de bodem zou kunnen zinken.

Mijn proefkonijn ( die anoniem wil blijven en geen foto's met zwarte balk over de ogen op het internet wil hebben) is nog niet serieus begonnen met uittesten maar ik zal zeker laten weten of het helpt of niet.

Mochten jullie niets meer van me horen dan ben ik misschien ontvoerd en uitgeschakeld door U.nilever,B.eiersdorf of L' O.real. Als ik begin over hoe weldadig kokosolie en sheabutter voor je huid zijn kan ik helemaal wel onderduiken of een lijfwacht inschakelen! ;-)

Update : ik heb later nog wat geëxperimenteerd met het wassen van het haar met natrium bicarbonaat
hier kun je er over lezen! 

Ervaringen met eigen gemaakte deodorant

Eerder heb ik hier een recept geplaatst voor zelfgemaakte deodorant. Ik schreef mijn blogje erover kort nadat ik het gemaakt had dus kon nog niets zeggen over het gebruik op langere termijn.

Inmiddels gebruik het een paar maanden en ben nog steeds enthousiast. Op die paar tropische dagen na ging ik zelfverzekerd door het leven. Het was maar een enkele keer dat ik na een lange hete of drukke dag dacht " mwa, ik weet het niet...." Maar het was in ieder geval minder dan bij een man in de supermarkt die ik 3 gangen verder kon ruiken en waarvan ik als een soort speurhond zijn route kon volgen.

Eerst was ik bang dat de kokosolie vetvlekken achter zou laten in mijn kleding en een enkele keer gebeurde dat ook maar tijdens het wassen verdwenen die helemaal.

Een enkel keertje raakte mijn huid wat geïrriteerd ik kreeg dan een soort rode kringen. Ik denk dat dat kwam doordat ik het vlak na het scheren opbracht. Als ik er dan een nachtje pure kokosolie opbracht was het de volgende dag weg.

Tijdens die hete dagen toen mijn potje een eind leeg was dacht ik dat het wel lekker zou zijn om er een geurtje aan toe te voegen. Etherische citroenolie leek me wel een veilige keuze. Ik heb er toen een paar druppels citroenolie doorheen geroerd ( het was zachte geworden door de hitte maar niet helemaal vloeibaar zoals bij pure kokosolie). Het resultaat viel wat tegen. In plaats van de frisse geur die ik in gedachte had rook ik meer naar een bepaald merk meubelwas dat uit een spuitbus komt....Desalniettemin heb ik het toch opgemaakt. Vandaag heb ik een klein potje gemaakt met 1 druppel ceder olie en wat meer sinaasappel olie ( mijn flesje schoot uit) het resultaat daarvan weet ik nog niet. Je zou misschien ook een klein beetje van je favoriete parfum toe kunnen voegen als je dat gebruikt maar ik ga dat niet doen. Op mijn werk ik heb ik een collega die heel gevoelig is voor bepaalde geurtjes. Een keer moest ze naar huis omdat ze bijna stikte van mijn lievelingsluchtje en dat wil ik haar niet meer aandoen. Van natuurlijke geuren heeft ze geen last, vandaar dat ik het maar bij de olie hou.

Ik was van plan om hier nog meer ervaringen te plaatsen maar die bewaar ik nu maar voor een volgende keer. Het is toch een heel verhaal geworden en met alweer een drukke werkweek voor de boeg heb op die manier meer kant en klare blogjes.

Heb je het eerste blogje gemist? Hier heb je de link:

http://lekkerhandig61.blogspot.nl/2013/05/zelf-deoderant-maken.html

Ringbanden

Op zich zijn ringbanden niet duur dus zelf een ringband pimpen hoef je niet vanwege geldbesparing te doen tenzij je heftig aan het consuminderen bent vanwege geldgebrek, een bepaald spaardoel of " alleen" maar om grondstoffen en energie te sparen en zo de aarde.

Ik heb thuis een aantal ringbanden staan die met een ander uiterlijk begonnen zijn dan dat ze nu hebben.

Dit is er eentje van

En hier de zijkant

Ziet er wel aardig uit hè ( als je van romantische bloemetjes houdt) Hier heb ik een restje behang gebruikt van onze slaapkamer maar je zou leuk (inpak) papier kunnen gebruiken of een leuke afbeelding die je uitgeprint hebt van het internet of een collage of een restje niet al te dikke stof. Als je stof gebruikt zou ik bij erg rafelende stoffen even een kwastje met wat heldere nagellak lichtjes langs de rand halen om het rafelen te voorkomen, witte knustellijm dat helder opdroogt kan ook. Dat moet je dan met een cocktailprikker of tandenstoker opbrengen. Als de stof heel dun is kan een behandeling met stijfsel helpen om het er onderschuiven te vergemakkelijken. Je zou ook van die "kanten" papieren onderzetters kunnen gebruiken of zelf sneeuwvlokken kunnen knippen maar die moet je denk ik daarna eerst even strijken. Een restje van een oud plastic tafelkleed ( of een nieuwe die aan de waslijn aan flarden gewaaid is ;-)) zou ook kunnen.

Het meeste voldoening geeft het om te werken met de dingen die je al in huis hebt.

Nou vraag je je misschien af hoe ik aan de ringband gekomen ben. Deze heb ik ooit op een rommelmarkt gekocht maar er hebben zich inmiddels nog een aantal hun weg hier naar binnen gewerkt, helemaal gratis. Nou ja gratis, onderstaande ringband is door mijn werkgever indirect betaald.

Je kan zo het papier er uit schuiven en vervangen door iets leukers! Bedrijven, verzekeringsmaatschappijen en makelaars etc. Gebruiken waarschijnlijk ook van die dingen.

Ik heb nog een ringband liggen die mijn moeder gepimpt heeft

Ik vermoed dat hij in de jaren'60 beplakt is. Zij heeft daar plakplastic voor gebruikt. Ze kan er duidelijk beter mee overweg dan ik, ik heb er altijd ruzie mee.

Zo ziet de binnenkant er uit

Dus als je nog een leuk restje hebt liggen dan zou je het voor zoiets kunnen gebruiken. Als het nog maar een piepklein restje is kun je het voor een notitie- of adressenboekje kunnen gebruiken

Dit adressenboekje is beplakt met fluweel. Het is inmiddels 35 jaar oud en iedereen die er instaat is inmiddels verhuist of dood maar het gaat maar om het idee ;-)