16 jaar geleden heb ik het perfecte kastje bij Ikea gevonden. Er zat een schuifspiegel in het midden en links en rechts louvre deurtjes van kunststof en onderin over de lengte een ruimte voor potjes en haarborsels etc. Als ik geweten had hoe perfect dat kastje voor ons zou zijn zou ik er toen twee gekocht hebben. In zo'n natte ruimte weet je dat Melaminefolie ( waar dat kastje van gemaakt is) niet het eeuwige leven heeft.
Ik heb geprobeerd een afbeelding te vinden van een artikel gemaakt van melaminefolie dat door vocht wat is gaan opzwellen maar dat is me niet gelukt. Ik denk dat de meeste mensen het weggooien en niet op de foto zetten ;-)
Een paar jaar terug begon het kastje er wat aftands uit te zien, de folie begon wat te wijken en het onderste vakje was wat gaan slijten, de achterkant en bodem waren niet meer maagdelijk wit en toonde slijtplekken.
In een dolle bui besloot ik wat te proberen. Ik heb de wijkende randen en ergste oppervlakten opgeschuurd en ontvet en heb er een paar lagen acrylverf op gesmeerd.Het was een potje dat wat begon in te dikken. Ik denk dat het grondverf was maar weet het niet meer zeker. Ik heb misschien ook een likje plamuur op de wijkende randen gesmeerd om ze te egaliseren maar dat weet ik niet meer precies.
Als ik geweten had dat het zo goed zou lukken had ik het wat netter gedaan maar in mijn opwinding loop ik wel eens de kantjes er een beetje af. Ik had ook nooit verwacht dat ik het ooit op het internet zou zetten.
Ik heb dan ook geen vóór foto, alleen een na foto.
In het linker bovenhoekje van het vakje zie ik nog een plekje dat ik vergeten ben, zo zag het er dus overal uit. Ik hoop dat het nog een aantal jaren mee kan zo!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten