Voorpret

Bij het bezit houdt de begeerte op luidt de gezegde en dat is vaak waar. In het gunstigste geval kijk je er nog regelmatig blij naar maar het kan ook zijn dat je het helemaal niet meer waardeert of er nooit meer naar omkijkt.
Over 3 maanden ben ik jarig... Toen mijn ouders nog leefde kreeg ik een geld bedrag om naar wens te besteden, ik wist hoeveel het zou zijn en kocht meestal van te voren iets zodat ik wat om uit te pakken had op mijn verjaardag. Van manlief heb ik ooit één zelf gekocht cadeau gehad in ons 36-jarig samen zijn en dat was een fles bessenjenever op mijn 18e verjaardag.De andere keren gaf hij zijn moeder opdracht en na ons huwelijk kreeg ik niks. Het is echt niet zo dat hij me niks gunt want hij zei regelmatig, "wat wil je hebben? en ga het maar kopen" maar hij komt nooit in een winkel behalve om een kratje bier te kopen bovendien heeft hij een andere smaak dan ik en zou ik het cadeau wat hij voor mij zou zijn gaan kopen waarschijnlijk toch niet mooi vinden dus deed hij er goed aan om het niet te proberen. Ik kreeg al van mijn ouders wat dus dan heb je toch wat om je op te verheugen. Sinds mijn ouders overleden zijn koop ik voor mezelf een cadeau. Alleen vorig jaar niet want toen had ik niets gezien waar ik vurig naar verlangde. Dit jaar heb ik wel alvast wat gekocht....
Ik ben gek op sieraden en ook op libelles en op een dag kwam ik deze al surfend tegen

Het was liefde op het eerste gezicht! Hij is zilver, heeft een libelle en een steentje dat gezet is dus niet loslaat in water en past goed naast mijn trouwring EN ik vind hem apart :-) Bij een juwelier 14 km verder op was hij ook nog eens 30 euro goedkoper dan de normale prijs. Ze hadden hem maar in één maat en ik heb hem vrijblijvend over laten komen uit een ander filiaal. Hij paste precies en ik heb hem gekocht. Ik mag er van mezelf regelmatig naar kijken en zelfs even omdoen maar niet langer dan 1 minuut en dan gaat hij weer in het doosje! Zo heb ik al maanden plezier ervan en wat om naar uit te kijken. Ooit heb ik zelfs 5 maanden van te voren wat gekocht..
Dit doe ik ook met andere dingen. Ik heb ooit een quiltje voor iemand gemaakt die daar om vroeg. Als beloning heeft ze een dag chauffeur gespeeld en is ze met me naar het poppenhuizen en miniaturen museum in Heesch geweest ( ik heb last van rijangst) op dat uitje heb ik me een jaar verheugd! en het viel niet tegen ;-)  Ook ben ik wel eens met haar naar de Elf and Fantasy Fair geweest en heb daar de perfecte dag gehad. Ik voelde me daar helemaal thuis en het weer was geweldig en de sfeer niet te beschrijven. Drie jaar later denk ik er nog steeds met warme gevoelens aan terug. Ik zou best wel nog een keer willen gaan maar ben bang dat het nooit zou kunnen tippen aan die eerste keer.
Veel mensen denken aan consuminderen dat je jezelf niks gunt maar dat is helemaal niet zo. Je doet gewoon minder vaak wat en geniet er meer van! Als je elk weekeind wat "leuks" doet of koopt dan treed er een soort gewenning op. Amy Dacyczyn een consuminderaar van het eerste uur schreef dat als ze met haar 6 kinderen een keer naar het winkelcentrum gingen ze allemaal een ijsje kregen ( het kleinste ijsje natuurlijk :-)) en als ze na een tijd begonnen te zeuren om een grotere kregen ze een tijd niks totdat ze weer blij waren met een kleintje. Op den duur ben je nergens meer blij mee en kun je weinig meer waarderen. Het moet steeds groter en gekker. Ieder moet het natuurlijk voor zich weten maar ik hou van voorpret en mooie herinneringen!