zaterdag 27 juli 2013

Uitgebloeide Tuinpotten

Eerder dit jaar heb ik bij een goedkoop keten voor een habbekrats twee bakken met lieve kleine viooltjes gekocht die volstonden om alle tuinpotten rondom huis te vullen en waar we heel lang plezier van hebben gehad én ik was niet vergeten ze water te geven, een prestatie op zich! Nu waren ze echt een heel eind uitgebloeid en waren eerder een doorn in het oog dan een versiering. Ik ben dus naar een plantenkas gesneld voor vervanging. Ik had eigenlijk verwacht dat er geen éénjarigen meer te krijgen zouden zijn maar dat was niet zo. Ze waren nog niet eens verdord en verlept!
Hier het resultaat



Jullie weten inmiddels dat ik moeite heb om dingen weg te gooien als ze nog maar enigszins bruikbaar zijn. Ik heb dan ook de bijna uitgebloeide viooltjes gepoot in een stuk tuin waar eerder vergeet- me- nietjes hadden gestaan en nu helemaal kaal was. Bijna totaal uitgebloeide maar nog levende plantjes zijn altijd nog beter dan niets



Wie weet laten ze hier hun zaadjes vallen en krijg ik viooltjes van eigen teelt maar dat zal wel niet, dat gebeurt bij mij alleen maar tussen de tegels...

Ik ontdekte dat ik één bloembakje vergeten was en had eigenlijk niet zo´n zin om daar nog iets voor te kopen maar toen kreeg ik een idee....

We hebben aan de achtergevel deze plantenbak hangen. Hij hangt pal in de zon, we geven hem bijna nooit water en toch blijven de plantjes leven, ideaal!



Aan de onderkant hingen er een aantal van die "rozetjes" die je amper zag dus heb ik die verwijderd en in het "vergeten" bakje gedaan



De klimop is ook uit eigen tuin. Die heb ik er vorig jaar ingezet...Ik had een paar mooie sliertjes uitgezocht en die er mooi uit laten hangen maar toen ik nog geen uur daarna weer keek waren ze gekortwiekt! Manlief had ze gesnoeid! Hij vond ze " rommelig" 
Het is een beste man maar kan geen maat houden met een snoeischaar. In een ver verleden zou hij een heg knippen. Hij vroeg hoe hoog hij moest worden en toen zei ik, " doe maar schouderhoogte" Toen ik thuis kwam bleek hij tot mijn knieën te komen, de schouder hoogte van een kabouter dus! Nu kan ik er om lachen maar toen was het een heel ander verhaal........

Geen opmerkingen:

Een reactie posten