In het volgende dorp was er een huisarts die steevast tegen iedereen met keelpijn zei dat ze op een steentje moesten zuigen. Het gaat er namelijk om om het speeksel op gang te houden en dat kan zowel met een gewoon snoepje of dropje als met een steentje. Gorgelen met een glas lauwwarm water met een schepje zout er in helpt ook. Het is een soort gymnastiek voor je keel.
Ook raadde hij aan om een prietsniets om de hals te doen. Dat was een heel gedoe maar het werkte wel! Ik heb geen idee of ik het goed geschreven heb en op heel het internet ( Google) kreeg ik met verschillende manieren van spellen geen hits. Wie weet heeft hij het woord zelf verzonnen bedenk ik net..
Een prietsniets maakt men als volgt : men neemt een theedoek en houdt hem onder de warme kraan. Daarna wringt men hem uit en wikkelt hem om de nek van de persoon met keelpijn. Daarna neemt met een stuk langwerpig plastic ( bijvoorbeeld een pedaalemmerzak langs de zijkanten open knippen ) en wikkelt men hem ook om de hals, over de theedoek heen. Het is handig om de randen naar binnen te vouwen om de stof van de theedoek heen zodat al het natte bedekt is. Daaroverheen wikkelt met een das. In het begin is het niet zo prettig, alles voelt een beetje nattig aan maar naar verloop van tijd wordt het geheel door je eigen lichaamswarmte heerlijk warm en broeierig.
Zoals ik al schreef werkt het goed maar is het een heel gedoe. Vooral als je je niet lekker voelt en er niemand is die het voor je kan doen.
Daarom kreeg ik een idee waarvan ik dacht dat het hetzelfde effect zou hebben.
Geïnspireerd door het oog kussentje dat ik gemaakt had dat je in de magnetron op kon warmen besloot ik een langere versie te maken voor als ik keelpijn had..
Dit is hem
Ik heb hem gevuld met rijst net als het oogkussen en ik had de " halswikkel" in drie compartimenten
verdeeld zodat de rijst niet teveel kon verschuiven. Om hem te sluiten had ik er klitteband op genaaid.
Vol verwachting heb ik hem getest maar was diep teleurgesteld. Ik heb hem in de magnetron opgewarmd maar hij was al snel te warm zodat ik uit moest kijken voor brandwonden. Bovendien bleek hij door de rijst dikker dan gedacht waardoor hij korter werd en ik het gevoel had dat ik gewurgd werd toen ik hem omdeed! Wat dat betreft was de prietsniets met theedoek, plasticzak en sjaal een betere methode. Ik denk maar niet dat ik er probeer octrooi op aan te vragen.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten