Monchoutaart

Maandag vierde ik het feit dat het 52 jaar geleden was dat ik voor het eerst het levenslicht zag. Daar hoort taart bij. Nou ben ik geen ster in het bakken van taarten. Ik weet niet of het aan mij ligt of aan mijn oven maar sinds ik dit recept heb voor monchoutaart heb gekregen zo'n 30 jaar geleden is dit de enige zelfgemaakte taart die hier aan de visite voorgeschoteld wordt.

Dat recept ga ik bij wijze van traktatie met jullie delen... Als ik het kan maken kan iedereen het!

Dit heb je nodig

-0,5 liter slagroom

-1 pakje monchou

-2 eetlepels suiker

-Een blikje vlaai vulling

-Een pakje voor kruimel bodem of anders een rol goedkope biscuit ( ik koop het tegenwoordig  in pak, ik moet al genoeg " lijden" tijdens verjaardagen dus ik ga het mezelf niet moeilijker maken dan nodig)

-Een beetje boter of margarine 

-wat jam ( optioneel)

-Een springvorm

Als je geen springvorm met een laagje hebt ( teflon ofzo) zou ik hem bekleden met bakpapier. Mijn ervaring is dat anders de buitenkant van je taart grijs wordt en dat staat niet erg appetijtelijk. Ik " plak" het bakpapier vast aan de vorm met boter of margarine ( dat lijkt me beter dan pritstift ;-)))

Daarna prakt men de twee

 eetlepels suiker door het stukje monchou dat op kamer temperatuur gebracht is

Men legt de verpakking van de monchou op de grond zodat de kat/ hond het kan aflikken

 Daarna maakt men de bodem... Officieel moet men het kruimel bodem vermengen met 50 gram boter of margarine maar ik gebruik meestal de helft samen met een klodder jam ( ik had nog wat "hotel" verpakkingen geërfd van mijn vader) 

Goed mengen en in de springvorm doen

Daarna goed verdelen en aandrukken met de achterkant van een lepel

Giet de slagroom in de kom van de mixer en laat de kat/hond de verpakkingen uitlikken

" klop" de slagroom. Als hij wat begint op te stijven doe dan in een paar keer het monchou+ suiker mengsel erbij. Het is belangrijk dat het op kamer temperatuur is anders krijg je klontjes

                           Het viel niet mee om deze foto te maken, als je dat maar weet!

" klop" de slagroom totdat de " sporen" er in blijven staan maar niet totdat je " bonken" krijgt

Daarna doet men de het slagroom mengsel boven op de bodem

En verspreidt men het met een spatel

Nu is het tijd om zelf de kom van de mixer uit te likken ( daar heb ik geen foto van)

Nu zet ik altijd even de taart in de koelkast om wat op te stijven maar het hoeft niet. Je kunt ook nu al de vlaaivulling erover heen uitspreiden

Wees voorzichtig met het " uitlikken" van het blikje. Ik gebruik altijd mijn vinger en niet mijn tong vanwege de scherpe rand ;-))

Daarna gaat de taart weer even in de koelkast maar het hoeft niet. Dan krijg je wel een nonchalantere taart waar de vulling meer over de randen " drapeert" 

 Hier het eindresultaat. Voordat je de rand van de springvorm verwijdert wel even de taart met een mes lossnijden!

Enkele uren na het maken van deze foto voltrok zich een ( mini) ramp....

Ik had alles op een bord gezet en toen ik het bord wilde pakken gleed de taart met de bodem van de springvorm zo van het bord af in de gootsteen!! :-o een gedeelte gleed er af maar het meeste zat gelukkig nog op de springvorm bodem en kon ik redden en later aan mijn visite opvoeren. De flinke klodder die er naast viel heb ik met mijn hand opgeschept en opgegeten ( ik had gelukkig net de gootsteen schoongemaakt) Door mijn paniek " light" heb ik hier geen foto van ;-)

Je weet vast wel dat ik tegen verspilling ben. Er was een tijd dat ik veel jong grut over de vloer had tijdens verjaardagen. Die wilde wel taart hebben maar namen 1 of 2 hapjes en lieten de rest liggen. Daar heb ik wat op verzonnen. Speciale kinder taart/ gebak. Het werd meestal ook weggegooid maar was minder duur dan hetgeen ik aan de volwassenen gaf.

Men koopt een goedkope hotelcake ( vaak voor minder dan een euro te koop) en smeert er eventueel wat jam of chocolade pasta op ( optioneel). Doet er wat slagroom op ( evt uit een spuitbus) en eventueel wat fruit of hagelslag en klaar is je speciale kindergebakje!

Om deze blog een feestelijk eind te geven, hier nog even een foto van het boeket van mijn werkgever. Geen besjes deze keer maar wel lampionnetjes! Die kan ik lekker drogen als de rest dood is :-)