Zo weet ik ook precies weer wat voor bordspellen we hebben en dat er geen kwartet- of memoryspellen aangeschaft hoeven worden voor ons kleinkind ( dat nog steeds in de baarmoeder zit!
)
Ik heb ook gelijk alles van stoff ontdaan.
Het zette me ook aan het denken over wat ik vroeger deed als ik bij mijn opa's en oma's op beozek was..... Ik tekende veel kan ik me herinneren en mijn ene opa had een fietsenwinkel. In de werkplek had hij laadjes vol met kogeltjes voor kogellagers. Ik nam er dan een heel stel mee naar boven in verschillende maten.... De grootste twee waren de ouders en de kleinere maten de kinderen in verschillende leeftijden, net zoals de familie von Trap in " the sound of music" daar kon ik een hele middag mee zoet zijn
Kogels van het internet geplukt
Ook kan ik me herinneren dat ik de nummerborden van de auto's opschreef die voor het stoplicht stonden te wachten.
Mijn andere opa had een verzameling sigarenbandjes waar ik heel de middag naar kon kijken. Welk kind in dit tijdperk zou daar tevreden mee zijn?
Ik kwam ze weer tegen tijdens mijn zoektocht. Samen met mijn postzegelverzameling...
Ik heb afgelopen week mijn lievelingspop Joosje ook weer haar winterkleren aangetrokken. Maf als ik ben heb ik haar een aantal jaren geleden weer tevoorschijn gehaald en nu zit ze permanent in een stoel in de kamer. In ze lente krijgt ze haar zomerjurk aan en in de herfst haar trui en maillot
Onder haar trui heeft ze een gebreide borsterok aan net als ik vroeger. Voor de jeugd hier, een borsterok is een gebreid hemd dat je vroeger over een katoenen hemd droeg voor extra warmte.
Joosje loopt ook al tegen de 50... Ik kreeg haar van sinterklaas nadat ik de ogen van mijn andere pop eruit gestoken had. Ik vond het een groot wonder dat ze een natte luier had toen ik haar uitpakte! Ze heeft trouwens ook al een nieuw paar ogen gekregen. We hebben haar toen naar de poppendokter gebracht en ik mocht zelf een nieuw paar uitzoeken. Als het vandaag de dag gebeurt zou zijn was ze in de vuilnisbak beland vermoed ik. Toen mijn amandelen geknipt zijn moest ik een weekeindje in het ziekenhuis blijven. Joosje mocht niet mee. Toen mijn ouders mij kwamen halen hebben ze Joosje meegenomen. Mijn moeder had het haar van Joosje gewatergolft, het zat keurig in de krul. Nu 48- jaar later is daar niets meer van te zien.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten