Pleegkat...wel de lusten niet de lasten

Zoals ik eerder verteld heb hebben wij een kat, Pinkel, die hoog bejaard is.

We weten dat ze niet het eeuwige leven heeft en we hebben het er regelmatig over of we een andere zullen nemen als ze dood is. We zijn er nog niet uit, de ene keer zeggen we dat het niet leuk zou zijn zonder kat maar de andere keer lijkt het ons zo gek nog niet. Als we ooit het huis van mijn vader verkopen willen we een camper kopen. Dat wordt nog leuk want we hebben alle twee rijangst als we buiten een straal van 25 km van ons huis komen. We moeten dan of  dicht bij huis blijven of alleen rijden als de wegen leeg zijn (om 03.00 of zoiets) Aangezien het huis van mijn vader pas over een jaar of twintig verkocht zal worden is dit alleen en hypothetisch probleem.

Qua katten dilemma denken wij de oplossing gevonden te hebben....we hebben een pleegkat...het is de kat van de achter buren. Toen de kat voor het eerst als kitten hier in de tuin liep was het een soort ADHD kat. Alles was nieuw en spannend en er werd achter vlinders aangesprongen en een konijn werd bekeken alsof het een buitenaards wezen was! De kat heette Mrs. Doodle totdat de eigenaren ermee naar de dierenarts gingen voor inentingen en die zei," wat een prachtige kater!"  Vanaf dat momente noemde ze hem Doodle. Wij noemen hem Smeerkees. Hij weet hoe het kattenluikje werkt maar kwam in het begin maar af en toe. Hij vond het wel fijn om buiten brokjes van manlief te krijgen.

Vorige zomer namen de achterburen een zwerfkitten mee naar huis en Smeerkees AKA Doodle werd daar niet blij van. Zeg maar gerust WOEST! Er was geen land meer met hem te bezeilen en hij kwam niet meer thuis.Als hij een keer thuis kwam en ze hem binnen hielden ging hij blazen en grommen en brak hij de boel bijna af.

Sinds die tijd komt hij hier bijna dagelijks en bij kou en regen zoekt hij een lekker plekje op bij ons in huis.

Hier

Of hier

Of hier

Of hier

Of hier

Of hier

etc. etc.

Laatst kroop hij helemaal het konijnenhol in! Hij bleef zelfs een aantal minuten weg! Ik stond klaar om hem op de foto te zetten terwijl hij er uit kwam maar ik heb het reactievermogen van een slak :-/

Jullie moeten me maar geloven op mijn woord.

Hij gaat ook regelmatig buurten bij het huis waar hij geboren is. Dat is bij zijn oude buren. Die hebben geen kattenluikje maar laten altijd de achterdeur op een kier. Lijkt me een slecht plan qua energiebesparing en inbraakpreventie.....

Vorige week dacht hij dat hij de sfinx van Cairo was

Wat een eind hè! En het gekke is dat hij een hoog piep stemmetje heeft voor zo'n lang eind.

Hij eet wel een pak droge brokken per week maar als er echt dure dingen moeten gebeuren ( naar de dierenarts of iets dergelijks) dan kunnen zijn echte eigenaren met hem! Zoals ik zei, wel de lusten, niet de lasten ;-)