Koningsdag 2014

Soms lopen dagen heel anders dan je verwachtte. Normaal vier ik koninginnedag in de tuin of in huis na het bezoeken van 1 vrijmarkt in het volgende dorp. In 2014 begon het "feest" al de avond van te voren. ..zoonlief vroeg of ik hem naar de " grote stad" kon brengen 16km verderop en of ik hem ook weer op kon halen als hij uitgefeest was. Hij dacht dat hij koningsdag gewoon thuis zou blijven dus...Ik heb hem om half tien weg gebracht en om 5.15 uur belde hij op dat hij gehaald kon worden. Bij zulke gelegenheden slaap ik in mijn kleren voor een snel vertrek. Onderweg kwam ik honderden brommerrijders tegen. Het is hier traditie om de nacht voor koninginne-/ koningsdag iedereen uit de slaap te halen door in grote getale op brommers en scooters door de dorpen in de regio te rijden. Ik had het eerst niet door en dacht," wat maakt de motor een raar geluid? Als dat maar goed gaat!" En even later kwamen ze om de bocht. Enkele produceerde gigantische wolken uitlaatgassen. Ik heb in die paar minuten wel voor een jaar aan fijnstof ingeademd!

Om 06.00 ging ik naar bed. Eigenlijk een beetje dom want als je al min of meer een nachtje geslapen hebt en weer gaat slapen wordt je geradbraakt en chagrijnig wakker. Het plan was om op mijn gemakje op de fiets naar het volgende dorp te gaan en naar de vrijmarkt aldaar en gelijk enkele boodschappen mee te nemen. Maar manlief vroeg of ik gelijk twee kratten bier kon meenemen en die kun je niet op je gemakje op de fiets vervoeren. Ik moest dus met de auto. Ik was bang dat ik tussen de fietsende menigte moest slalommen en met hordes Duitse toeristen moest vechten om een parkeerplekje ( de Duitse " invasie" is weer begonnen) Het animo om op pad te gaan was gelijk een stuk minder maar ik heb het toch maar gedaan. Manlief zorgt goed voor me dus ik kan ik ook wel eens wat terug doen. Uiteindelijk viel het mee. Ik had een parkeerplek en heb een leuke ketting gescoord op de vrijmarkt.

Toen ik thuis kwam was ik hongerig, moe en verhit en bleek bovendien dat zoonlief weer weggebracht wilde worden... Daar ging mijn luier sessie in de tuinstoel en dan zou ik hem ook nog weer eens op moeten halen! Zo doe je geen drie maanden met een tank benzine...

Toen ik wat gegeten had kon ik weer helder denken en heb ik mijn plannen gereset. Ik kon in daar ook even langs de vrijmarkt gaan en ook langs dochterlief en ons kleinkind.

Ik heb op de vrijmarkt nog twee kettingen gekocht ( ik heb immers nog geen kettingen ;-)) Hier de totale oogst

De linkse was 50 cent en de anderen een euro per stuk. Ik moet ze nog wel een beetje aanpassen. Bij die rode zit de hanger aan het slot vast en bij de blauwe zitten er aan de ene kant veel meer kralen dan aan de andere kant.

Er lag ook een heel mooi kanten tafelkleedje dat handgeborduurd was met kraaltjes. Ze vroeg er 5 euro voor en het was het meer dan waard maar ik had bedacht dat ik het in stukken zou knippen en er een topje van kon maken maar het patroon op het kleed leende zich er niet echt voor en eindelijk was het een beetje zonde om het kapot te knippen dus heb ik het niet gekocht.

Tot slot heb ik lekker met mijn kleindochter kunnen kroelen. Ze vond de kralen van de ketting die ik aan had erg smakelijk en moest heel dichtbij me komen om ze in haar mond te kunnen steken. Zo kon ik ongemerkt kroelen met haar.

Eenmaal thuis kreeg ik om half negen een berichtje, " kom je me halen?" Dat wilde ik best wel maar zoonlief had niet gezegd waar......... We hebben hem gebeld ( hij nam niet op) smsjes en e- mails gestuurd maar nog steeds geen antwoord. Manlief raakte aardig gepikeert. Uiteindelijk ben ik tegen een uur of negen vertrokken. Misschien stond hij bij dezelfde bushalte als die ochtend.

Toen ik onderweg was ging mijn telefoon. Ik heb hem niet opgenomen. Ik heb al moeite om mijn telefoon op te nemen als ik thuis zit laat staan achter het stuur. Bovendien is het gevaarlijk EN had ik geen zin in een boete. Ik ben bij de bushalte gestopt, zoonlief was er niet....ik heb terug gebeld en het bleek dat zoonlief gebeld had om te zeggen dat hij langs een bepaalde weg liep. Daar ben ik naartoe gereden en op een gegeven moment zag ik hem lopen.

" Je maakt er wel een puzzeltocht van !" Zei ik tegen hem. Het bleek dat zijn telefoon op stil stond en hij niet wist dat we hem probeerde te bereiken. Waar hij was had hij geen bereik dus had mijn mail niet gelezen. Uiteindelijk was het onze schuld omdat wij beiden telefoons hadden waar we alleen maar mee konden bellen. Naar ons bellen was geen optie want hij had een bundel met voornamelijk internet en als hij ons zou bellen en over zijn limiet ging dan zou dat zomaar zestig euro kunnen kosten etc etc.

Toen we thuis waren hem ik hem zo goed mogelijk afgeschermd van zijn mopperende vader die niet kon begrijpen hoe dom iemand kon zijn. Dat zou hem nooit overkomen zijn ( voornamelijk omdat zijn ouders hem nooit ergens op zouden komen halen)

Toen ik zoonlief op ging halen zag ik een hele mooie zonsondergang. Ik had bedacht dat ik op de terugweg zou vragen of hij een foto ervan wilde nemen ( dat lukte vast wel met zijn telefoon) maar eer ik hem gevonden had en we op de terugweg waren was hij al bijna onder.

Vanmorgen kreeg ik deze binnen als dagelijkse gedachte," Het allerbelangrijkste is om er achter te komen wat het allerbelangrijkste is" dat vond ik wel een goeie na zo'n dag. Er zijn vast heel veel mensen die met me zouden willen ruilen.