Onmogelijke Doelen

Een paar maanden terug heb ik een schilderij met twee portretten getekend in opdracht van de tieners die er op stonden. Het was de wens van hun moeder als verjaardagscadeau. Toen ze me belden om te vragen of ik het wilde doen vroegen ze me ook wat ik er voor wilde hebben. Dat vind ik altijd erg moeilijk en zei, " geef me maar wat je het waard vindt".

Een paar weken geleden kwamen ze bij me langs met een klein pakketje. Er bleek een bladcadeau in te zitten wat ik toch wel erg leuk vond. Daarna volgde een paar dagen van keuze stres. Sommige bladen zoals R.unning en de P.layboy vielen al gelijk af en op het laatst bleven er twee over, de S.easons en de A.riadne. Uiteindelijk besloot ik de A.riadne te kiezen. De S.easons heeft mooiere foto´s om bij weg te dromen maar de A.riadne heeft wat minder landhuizen en kastelen en is wat realistischer in de aller ruimste zin van het woord.

Ik heb jaren lang er een abonnement op gehad toen er nog handwerkpatronen en knutsel dingen in stonden maar heb hem opgezegd toen er hier een kleuter en peuter in huis rond liepen en ik depressief werd alleen bij wijze van spreken gelukkig van alle prachtige en opgeruimde kinderkamers met antieke hobbelpaarden en verweerd vintage speelgoed in vergrijsde poedertinten die in het blad stonden. Geen Barbiepop met pluishaar of My little Pony te bekennen!

Ik ben inmiddels 20 jaar ouder en wijzer hoop ik en wat minder goedgelovig. Mijn yogajuf heeft een keer in de A.riadne gestaan met haar nieuwe keuken. De fabrikant waar ze de keuken kocht adverteert in het blad en dan mogen ze eens in de zoveel tijd een artikeltje plaatsen dat " binnen kijkt" in de keuken van een van hun klanten. Mijn yogajuf is altijd wel voor een nieuwe ervaring te porren en wilde wel mee doen. Hier onder een foto uit die reportage..

 

Ze heeft smakelijk zitten vertellen over die ervaring. Ze kwamen op de dag zelf aanrijden met een grote vrachtwagen vol met spullen. Om een heel lang verhaal kort te maken.. het enige op de foto wat van haar is op de keuken en vloer na zijn de wekpotten op de plank. Verder kwam alles uit die vrachtwagen. De tafel, lamp, borden, bestek, pannen, accessoires, zelfs haar kleding op een andere foto te zien boodschappen, boodschappentas álles! Op een van de foto´s staat ze in een pan te roeren die niet van haar is met een lepel die niet van haar is en als toppunt is die pan helemaal leeg! De mensen die dat allemaal regelden hadden ook een smakelijk verhaal over een echtpaar met kinderen dat meedeed aan een kerstreportage en allemaal lachend aan een prachtig opgemaakte tafel zaten ( waarschijnlijk zo mooi opgemaakt dat er geen ruimte meer over was voor het voedsel) terwijl het echtpaar in scheiding lag en ruzie hadden toen manlief er vandoor ging met de bank die ze buiten gezet hadden vanwege het feit dat er tijdelijk een andere bank moest komen.

Zaterdag viel het eerste te ontvangen exemplaar op de mat en ik heb toch een beetje zitten gniffelen. Ik merk dat ik het nu toch met andere ogen bekijk.

Ik kwam wel een paar opmerkelijke dingen tegen waaronder deze deurstop

Lijkt die niet bijna als twee druppels water op mijn ingepakte steen? 

Zou ze mijn blog gelezen hebben? ;-)

Terwijl ik buiten lag te lezen heb ik eens rond gekeken naar mijn" styling hoekjes"..

Zie hier het tafeltje.... een bijzondere combinatie van een authentieke vintage televisiepoot gecombineerd met gerecycled onbewerkt, hout. De roest en het mos maken het contrast tussen het industriële en het natuurlijke minder zodat het een geheel vormt. Er op ligt een verzameling dakpannen en een eeuwenoude steen  met daarnaast een plastic voederbakje verzwaard door beton in vervlogen jaren gemaakt door de heer des huizes...

In dit hoekje staat een  verweerde plastic emmer. Hierin bewaren de bewoners van deze woning een baksteen om de klink een klap te geven als hij klem zit en ze de deur van dit pittoreske schuurtje niet open kunnen krijgen...

Wat te denken van deze bijzonder gedecoreerde vloer in de gang...

Dit is niet het gevolg van een nieuwe verftechniek maar van schimmels die door het vinyl heen in de loop van een aantal jaar dit bijzondere patroon creëren.

Even zonder gekheid, als iemand hier een oplossing voor weet dan hoor ik het graag. Ik heb dit stuk al eens een keer vervangen en de vloer met azijn bewerkt van te voren maar het blijft terug komen. Er onder zitten originele tegeltjes maar die zien er niet meer uit. Op zich zijn ze wel aardig ( een sterpatroon in grijs en zwart tinten) maar ze zijn gescheurd en vlekkerig en glanzen niet meer en hier vooraan is er ook een randje van beton waar we een stuk aan het huis gezet hebben. Aan deze gang grenst ook de slaapkamer ( zonder dorpel) dus als ik andere tegels erin zou leggen zou ik niveau verschil krijgen als ik niet eerst alles er uit hak. Ik heb dus een dunne laag nodig wat niet door schimmels kan verkleuren. Misschien heeft het er mee te maken dat ons huis bijna 2 meter onder water gestaan heeft tijdens de ramp. Ik weet het niet...Het is wel een doorn in mijn oog.