Wat is het menselijk lichaam toch wonderlijk! Niet alleen het menselijk lichaam maar alle biologische processen om nog maar te zwijgen over alles op subatomisch en kosmisch niveau! " mindboggeling" zeggen ze in Engeland.
Regelmatig verwonder ik me over hoe alles in elkaar zit... Niet te bevatten allemaal!
Donderdagmorgen werd ik wakker met twee ontstoken ogen! Ik was erg verrast! Vorige week maandag had ik er eentje maar dat was dinsdag over. Nou had ik het idee dat het een beetje "heerste" de week daarvoor waren er diverse flesjes Chloramphenicol oogdruppels over de balie gegaan op het werk. Misschien had ik mezelf herbesmet. Ik heb gelijk maar mijn kussensloop verschoond ( geen idee hoelang virussen/ bacterieen op een kussensloop zouden kunnen overleven.
Als ik wat mankeer ( wat gelukkig niet vaak gebeurd) maak ik er een hele studie van. Ik noteer alles voor het geval ik het later precies moet vertellen aan een arts en vind het allemaal reuze interessant.
Ondanks dat ik bij een huisarts werk ben ik terughoudend met het nemen van medicatie. Dat doe ik alleen als het niet anders kan zoals die keer dat ik gebeten werd door een kat en twee dagen later mijn vinger 2x zo dik was.
Hier de foto van donderdagmorgen
Best wel mooi eigenlijk, dat rood versterkt het groen..... Ik moest wat boodschappen halen en was er best een beetje huiverig voor. " De mensen" zouden vast denken dat ik uren gehuild had door huwelijks - of financiële problemen en dat zou dan als een lopend vuurtje door mijn woonplaats gaan.
Als mensen naar de praktijk bellen met zulke klachten raden we meestal aan om een paar keer per dag de ogen met gekookt water schoon te maken en van buiten naar binnen te vegen en telkens een nieuw stukje gaas of watten te gebruiken. Ik heb dat allemaal niet gedaan.
Vrijdagmorgen zag het er zo uit
Al een heel stuk beter he! :-) Helemaal vanzelf gegaan! Goed afweer systeem :-)
Ik was van plan om langs mijn kleindochter te gaan maar was bang haar te besmetten dus heb het maar even uitgesteld
Hier de foto van zaterdagmorgen
Ik zie dat ik mijn wallen weg had moeten photoshoppen :-/ Het was nog niet helemaal weg maar wel 95% beter en dat zonder hulp van de pharmacie :-)
En nu het verhaal van de splinter....
2 augustus schreef ik hoe je van een roestig keukentrapje een tuin etagiere kon maken. Om het roest te verwijderen ben ik met staalwol in de weer geweest. Op een gegeven moment stak er een stukje staalwol uit mijn vingertop. Ik had eigenlijk toen even moeten stoppen en naar binnen moeten gaan om het met een pincet te verwijderen maar ik was zo in " flow" dat ik gewoon doorging. Toen ik de tijd wilde nemen om het te verwijderen ging het niet meer. Het zat te diep.
Sinds die tijd zat ik er ( bijna) constant aan te peuteren. Ik kon het niet laten maar het lukte me niet om het er uit te krijgen. Ik heb met een nagelknippertje een stukje vel er af geknipt in de hoop dat de splinter dan aan de oppervlakte zou komen ( gebeurde niet) en heb zelfs het plekje met vloeibare stikstof aangestipt zodat de huid op die plek zou afsterven en ik het makkelijk weg kon pulken ( werkte niet). Volgens manlief was de splinter opweg naar mijn hart en zou ik er door sneuvelen ( gebeurde ook niet). Op een dag zag ik hem bijna aan de oppervlakte zitten en ben ik weer gaan peuteren met het resultaat dat het stukje in tweeën brak en ik nu twee splinters had!
Afgelopen week kwamen ze meer aan de oppervlakte en is het me gelukt om met een beetje pulken ze te verwijderen! 3 maanden na " het incident"
Hier mijn vinger. Als je goed kijkt kun je zien waar ze gezeten hebben
Als ik die splinter nou gewoon met rust gelaten had was hij er lang geleden vast gewoon vanzelf uitgekomen. Net als die keer dat ik als kind een splinter onder mijn nagel kreeg! Mijn opa Jo probeerde hem met een naald er van onder te krijgen maar het was zo pijnlijk dat ik smeekte hem te stoppen. Een weekje later had mijn lichaam hem er zelf zover uitgewerkt dat ik hem makkelijk kon verwijderen. Een lichaam weet wat er in thuis hoort en wat niet. Wonderlijk toch!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten